Wstęp do katalogu wystawy „Przetworzenia” - OCK - Ostrołęka; 2017
„Ireneusz Jankowski rzadko tytułuje prace. To spore utrudnienie dla piszących i opracowujących katalogi. Z drugiej strony brak podpowiedzi zmusza do posłużenia się własną wyobraźnią i oznacza zezwolenie na dowolność interpretacji. W pracy opatrzonej lakonicznym tytułem „Pejzaż 2” odkryłam syntezę krajobrazu polskiego.
Wypełniają ją koncentrycznie ułożone, zwężające się ku górze pasy zaoranych pól, zwieńczone górskim masywem. Kompozycja i wyrazista struktura pejzażu oglądanego „z lotu ptaka” skojarzyła mi się z ujęciem charakterystycznym dla fotografików z Kieleckiej Szkoły Krajobrazu. Jednak każdy odbiorca ma prawo do własnej interpretacji.
Jestem przekonana, że zwiedzający wystawę docenią oryginalne podejście autora do tematu, który od wieków pobudza wyobraźnię artystów.”
„Twórczość artysty biegnie dwutorowo – tworzy prace olejne na płótnie oraz prace ceramiczne, wykonywane techniką własną. W ostatnim okresie zdecydowanie przeważają jednak te drugie. Są one utrzymane w określonych tonacjach kolorystycznych lub monochromatyczne. Uproszczone formy, pozornie tchnące spokojem, poprzez załamania i drobne niuanse wskazują na złożoną i bogatą osobowość autora. Zabawa ceramiką sprawia mu ogromną przyjemność, ponieważ umożliwia wykorzystanie elementów płaskorzeźby i ukazanie trójwymiaru. Jednocześnie jest rodzajem nieustającego poszukiwania, a co za tym idzie – rozwoju.
Przy zindywidualizowanych, syntetycznych ujęciach, artysta rozpatruje różne aspekty podejmowanych motywów. Kluczową rolę w jego twórczości odgrywa zagadnienie koloru – to on nadaje głębię i odsłania prawdziwą wrażliwość plastyczną. Artysta przedstawia nieprzeciętnie wysublimowaną analizę struktury kolorystycznej, lubując się w subtelnościach, jakie można uzyskać tylko poprzez wnikliwe i czasochłonne gry z barwą. Dużą wagę przywiązuje do estetyki pracy i wykończenia każdego elementu. Integralną częścią każdej pracy, bardzo ważną i przemyślaną, jest jej oprawa.”
„Mam wrażenie, że Ireneusz Jankowski to artysta nieustannie poszukujący: barw, form, faktury, techniki. Szuka, aby wyrazić to co widzi w sposób, który jest najbliższy jego postrzeganiu materialnego świata.”
„Ireneusza Jankowskiego fascynuje twórczość Paula Cézanne’a i Pieta Mondriana, prekursorów nowoczesnej sztuki, mistrzów dogłębnej analizy rzeczywistości, urzeczonych urodą natury. Zwłaszcza zgeometryzowany świat Pieta Mondriana inspiruje warszawskiego artystę, który podobnie jak współtwórca neoplastycyzmu kawałkuje powierzchnię obrazu na kwadraty, prostokąty, trójkąty, rozdziela je siecią linii i pasm, będących metaforycznymi drogami ludzkiego losu.
Szczególny rodzaj malarstwa Ireneusza Jankowskiego, budowanie obrazu z różnorodnych elementów ceramicznych, kawałków drewna naklejanych na płótno, umożliwia artyście osiągnąć efekt trójwymiarowości. Istotną, niezmiernie ważną rolę w swoich pracach przypisuje również światłu. Jego refleksy nadają nieruchomemu, statycznemu obrazowi ożywienie, ruch, aktywność. Dzięki tym zabiegom pejzaże Jankowskiego są wysublimowane, dyskretne, nasycone powietrzem. Przekazują dźwięki, ciszę i zapachy opisywanych miejsc, ich ponadczasowość.
Stonowane, wyrafinowane kompozycje pejzażowe malarza przekonują, że natura nadal stanowi niezwykle ważne źródło inspiracji artystycznych, że dostarcza zmęczonemu, znużonemu i zestresowanemu człowiekowi XXI wieku chwile wytchnienia, uspokojenia, radości.
Ireneusz Jankowski zachęca nas do obcowania z naturą, nawiązania z nią bliskiego kontaktu – rozważnego, intuicyjnego, szczerego.”
IRENEUSZ JANKOWSKI
Malarz, pedagog, animator kultury. Urodzony 26 kwietnia 1947 roku w Sokołowie Podlaskim. W latach 1980-1986 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku (dyplom w 1986 r). Ukończył Podyplomowe Studium Polityki i Zarządzania Oświatą na Uniwersytecie Warszawskim (2000).
Stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki (1996). Nagrodzony wieloma nagrodami artystycznymi i edukacyjnymi, m.in. medalem Komisji Edukacji Narodowej. Od 1992 roku prowadzi autorski program nauczania plastyki w warszawskim XXXIV Liceum Ogólnokształcącym im. Miguela de Cervantesa. Doradca artystyczny i merytoryczny wielu instytucji i fundacji edukacyjnych oraz promocji sztuki, m.in. członek Zespołu ds. Sztuki w Ministerstwie Edukacji Narodowej (2000-2001). Od roku 2002 wykładowca plastyki na Uniwersytecie III Wieku w Mazowieckim Instytucie Kultury w Warszawie.
Wystawy indywidualne w kilkunastu galeriach krajowych i zagranicznych. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych, targach sztuki, plenerach, akcjach i warsztatach artystycznych. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem i ceramiką. Mieszka w Warszawie.